“Neeltje kan het nog steeds niet geloven”. Ik heb het haar wel 10 keer horen zeggen nadat ze haar witgouden ring terug om haar vinger had. Ze was haar ring, die ze gekregen had bij de geboorte van haar kindje, verloren in het zand. Toen ze de symboliek van de ring vertelde kreeg ik even kippenvel: een diamant, haar kindje, geklemd tussen haar en haar eega.
Ik was nog aan het eten toen ik een berichtje via onze website binnen kreeg dat er een Ehering verloren was op het strand bij Westenschouwen. Het was Jennifer Nautscher die met haar familie lekker op vakantie was in Westenschouwen. Ze had haar trouwring aan haar man Jens gegeven omdat ze naar de waterkant ging lopen met haar zoontje. Jens had haar ring om zijn pink gedaan, maar die paste niet over zijn knokkel. Hij ging vervolgens ook aan de wandel. Eenmaal terug bij zijn handdoek, kwam hij erachter dat de ring niet meer om zijn pink zat.
Na de nodige treklipjes, bierdoppen en hier en daar wat verloren geld kreeg ik een wel héél mooi en duidelijk signaal. Yes! Daar lag hij dan. Twee grote glimlachen keken me dankbaar aan.
Net nadat ik Jens zijn “Ehering” gevonden had, kwam er een man aangesneld: “Die mevrouw daar is net haar trouwring verloren. Zou u haar even kunnen helpen?” Natuurlijk wil ik dat!
Morgen zou Lydia terug naar huis gaan van een leuke vakantie in Westenschouwen. Ze baalde echter heel erg dat ze haar mooie zilveren ring, die ze van haar vriend gekregen had, verloren was in het zand. Met man en macht getracht haar ring terug te vinden, maar helaas. Gelukkig vond ze onze website Zoekservice Zeeland. Het was dan ook appeltje-eitje om de ring weer terug te vinden. Zilver van dat formaat, ja dat “jankt” echt in je oren!
Ik liet de eer aan haar om de ring zelf op te graven na het luide signaal. Één keer scheppen was voldoende.