Gouden ring verloren Zoutelande

Gouden ring verloren Zoutelande – Woensdag 1 augustus 2018 ging de telefoon. Het was Saskia en Dan die op vakantie waren in Zoutelande: “Wir sind hier in Zoutelande und wir hat vermutlich ein ring, ein golden ring, auf den Spielplats hier verloren“. Ze hadden hun vakantiehuisje al 3 keer doorzocht. Broeken, tassen en jassen gecontroleerd, nergens meer te vinden. Zijn ring kon nog maar één plaats zijn, bij het speeltuintje waar hij met zijn kinderen heeft gespeeld. Dan is bij strandwacht Zoutelande wezen vragen of iemand hem kon helpen met een metaaldetector. Dan zijn ze bij Zoekservice Zeeland natuurlijk aan het goede adres! Bij aankomst stond Dan al ons op te wachten. Hij vertelde bij welke speeltoestellen hij was geweest. Bij een draaimolen, op de wip en ook bij de schommel, waar hij zijn kinderen heeft geduwd. Dan kreeg de gouden ring van zijn moeder op de dag dat ze overleed, nog maar 7 maanden geleden. Vanzelfsprekend was hij hier zeer aan gehecht. Hoewel we altijd en voor iedereen ons uiterste best doen om iets van (emotionele) waarde terug te vinden, gaf dit ons op dat moment extra motivatie om Dan zijn gouden ring te vinden. De metaaldetectors aangezet en aan de slag. Tussen de speeltoestellen door hadden we diverse signalen. Aluminium folie, treklipjes en geld, maar nog niet zijn gouden ring. Als je met de metaaldetector te dicht bij de speeltoestellen komt, dan pikt hij deze ook op. Gelukkig hadden we ook een pinpointer bij, een kleine handheld metaaldetector om nauwkeuriger een vondst op te sporen. Zo konden we dichterbij de speeltoestellen komen en de oppervlakte afzoeken. We dachten alles te hebben afgezocht, maar de schommel waren we vergeten. Daar moest de gouden ring wel liggen! Het kon haast niet anders. Ondertussen belde Dan met zijn vrouw dat we zijn ring nog niet hadden gevonden. We gingen bij de schommel zoeken en we hadden direct een goed signaal. Ja hoor, ring gevonden! Dan, die nog steeds aan het bellen was, had het nog niet in de gaten. We liepen naar hem toe en hij stak zijn hand uit om ons te bedanken voor de moeite. Zijn ring had ik mijn hand en terwijl ik hem een hand gaf, viel zijn ring voor z’n voeten. Toen Dan het in de gaten had dat het zijn gouden ring was, had hij het niet meer. Zijn gezicht sprak boekdelen, een golf van emoties kwam bij hem los en z’n tranen liepen langs zijn wangen. Hij was ons eeuwig dankbaar! 🙂